Bij een vermoeden van concurrerende activiteiten door een ex-werknemer zou een werkgever zich een aantal vragen moeten stellen:
• Lijdt of kan het bedrijf schade lijden door deze activiteiten?
• Geldt er een concurrentie- en/of relatiebeding?
• Zo ja, vallen de activiteiten – van zowel de concurrent, als de ex-werknemer zelf – onder het bereik van het beding?
• Zo nee, is er dan sprake van onrechtmatige concurrentie, die stelselmatig en substantieel afbreuk doet aan het bedrijfsdebiet van de werkgever?
Vragen die stuk voor stuk heel nauwkeurig moeten worden beantwoord wil de werkgever, al dan niet in rechte, kunnen optreden tegen een concurrerende ex-werknemer.
Bewijs (onrechtmatige) concurrentie
De rechtspraak is duidelijk. De eisende partij, de werkgever, moet bewijzen dat er sprake is van schending van een concurrentie- en/of relatiebeding of van onrechtmatige concurrentie. Zonder bewijs geen zaak.
Wanneer een cliënt u als jurist/advocaat om advies vraagt bij vermeende (onrechtmatige) concurrentie, stelt u hem waarschijnlijk de eerder genoemde vragen. Lukt het uw cliënt niet of onvoldoende die vragen onderbouwd te beantwoorden, dan is er werk aan de winkel.
Recherchebureau Heijm heeft veel ervaring met het verzamelen van bewijs in geval van (onrechtmatige) concurrerende activiteiten door een ex-werknemer. Daarbij staat voorop dat het onderzoek altijd zorgvuldig wordt uitgevoerd. Een onzorgvuldig onderzoek kan u, en dus uw cliënt, immers duur komen te staan wanneer het als gerechtelijk bewijs wordt afgewezen.
Onderzoekstechnieken recherchebureau Heijm
Het onderzoek vangt aan met een informatief vooronderzoek. Middels gerichte vragen bakent de bedrijfsrechercheur de omvang van het onderzoek af. Welke partijen zijn van belang en wat zijn precies concurrerende werkzaamheden? Zodra de rechercheur dit helder voor ogen staat, start het tactische rechercheonderzoek.
In deze fase observeert de rechercheur de betrokken ex-werknemer. Ook interviewt hij betrokkenen en legt verbanden die het onervaren oog niet zou zien. Tijdens de observaties en interviews stelt de rechercheur zich continue opeenvolgende vragen. Met welke werkzaamheden houdt de werknemer zich exact bezig? Oefent hij deze alleen voor zichzelf uit of wellicht ook onder een andere naam of voor een andere vennootschap? Welk bereik hebben zijn werkzaamheden: regionaal, landelijk of internationaal? De rechercheur staakt het onderzoek pas wanneer alle vragen zijn beantwoord.
Onderzoeksresultaten als pressiemiddel of als gerechtelijk bewijs
De onderzoeksresultaten ontvangt u in een overzichtelijk rapport. Indien relevant wordt het rapport aangevuld met beeldmateriaal. Als de concurrerende activiteiten ook daadwerkelijk zijn geconstateerd, is het onderzoeksrapport vaak al voldoende om de ex-werknemer zijn werkzaamheden te laten staken. Gaat hij echter door, dan kan het rapport als gerechtelijk bewijs dienen. Bij het opstellen ervan houdt de rechercheur rekening met de geldende wet- en regelgeving, zodat het rapport niet om die reden kan worden afgewezen als overtuigend bewijs.
Wordt uw cliënt in het gelijk gesteld, dan kan de rechter de werknemer in de kosten van het rechercheonderzoek veroordelen.
Heeft uw cliënt een concreet vermoeden van schending van een concurrentie- en/of relatiebeding, maar is het voor hem onmogelijk om daarvoor de bewijzen te vergaren? Neem dan vrijblijvend contact op met recherchebureau Heijm.
